Można doszukać się wielu różnic pomiędzy homeopatią i alopatią. Skupmy się jednak na jednej – fakcie, że od 250 lat żaden z leków homeopatycznych wprowadzonych na rynek nie został z niego wycofany.
Im bardziej zgłębiamy się w homeopatię, tym jest ona dla nas użyteczniejsza, a lekarze i farmaceuci stosujący leki homeopatyczne mogą to robić z większą świadomością i precyzją. Zupełnie inaczej to wygląda patrząc na rynek leków alopatycznych.
Dysponujemy całą listą leków wprowadzanych na rynek na podstawie twardych dowodów klinicznych, a po jakimś czasie wycofywanych z obrotu, tracących pozwolenie na dopuszczenie do obrotu. Wszystkie te leki znalazły się w obrocie na podstawie twardych „dowodów naukowych” po wielu latach „badań klinicznych”. Co to zatem za nauka, która zmienia swoje wytyczne co szczęść miesięcy? Można to nazwać biznesem lub komercjalizacją produktów konsumpcyjnych, ale to z pewnością nie jest nauka!
Dla przypomnienia i udowodnienia tego, o czym mówimy, podajemy listę kilku najbardziej spektakularnych leków nagle wycofanych z rynku na przełomie ostatnich 50 lat:
Thalidomid (1950-1960): wycofany z powodu działania teratogennego, zwłaszcza podczas pierwszych 50 dni ciąży.
Dietyloamid kwasu d-lizergowego powszechnie znany jako LSD (1950-1960) sprzedawany jako lek psychiatryczny: wycofany z powodu silnego działania psychodelicznego.
Diethylstilbestrol (lata 70’): wycofany z powodu ryzyka uszkodzenia płodu.
Phenformin i Buformin (1978): wycofane z powodu ryzyka wystąpienia kwasicy mleczanowej.
Ticrynafen (1982): wycofany z powodu ryzyka uszkodzenia wątroby.
Zimelidine (1983): wycofany z powodu ryzyka wystąpienia zespołu Guillain-Barré (ostre zaburzenie neurologiczne, po którym następuje postępująca dystrofia mięśni). Lek ten zwiększał także odsetek samobójstw u osób z depresją.
Fenacetyna (1983): wycofany z powodu ryzyka wystąpienia raka, uszkodzenia nerek i wątroby czy uzależnienia. Methaqualone (1984): wycofany z powodu ryzyka uzależnienia i przedawkowania.
Nomifensine (Merital) (1986): wycofany z powodu ryzyka wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej.
Terodiline (Micturin) (1991): wycofany z powodu wystąpienia efektów ubocznych w postaci przedłużającej się przerwy QT.
Temafloxacin (1992): wycofany w Stanach Zjednoczonych z powodu reakcji alergicznych i przypadków niedokrwistości hemolitycznej, prowadzących do śmierci trzech pacjentów.
Flosequinan (1993): wycofany w Stanach Zjednoczonych z powodu zwiększonego ryzyka hospitalizacji albo śmierci.
Alpidem (1996): wycofany z powodu wystąpienia poważnych uszkodzeń wątroby.
Temazepam (1999): wycofany w Szwecji i Norwegii z powodu zmiany kierunku działania, nadużywania leku i stosunkowo wysokiego ryzyka śmierci w wyniku przedawkowania.
Rofekoksyb (Vioxx) (2004): wycofany z powodu ryzyka wystąpienia incydentów zakrzepowo-zatorowych (zawały serca, udary mózgowe).
Sibutramina (2010): wycofany z powodu zwiększenia ryzyka wystąpienia zawału mięśnia serca nie skutkującego zgonem, udaru mózgu nie skutkującego zgonem, zatrzymania czynności serca z pozytywnie zakończoną resuscytacją lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, u pacjentów powyżej 54 roku życia obciążonych chorobą układu krążenia lub cukrzycą typu 2.
Tegu typy przykładów i przypadków można znaleźć mnóstwo. Powód tej przerażającej ilości wycofywanych leków, które przyjmowało niejednokrotnie tysiące nieświadomych pacjentów jest czysto biznesowy. To nie walka o nasze zdrowie, ale o nasze pieniądze. Produkcja leków i marketing połączył biznes na skalę ogólnoświatową. Firmy farmaceutyczne finansują badania kliniczne z uwagi na zyski, jakie mogą dzięki nim uzyskać.
Dr Asghar Ali Shah
Autor jest praktykującym lekarzem ogólnym, homeopatą. Członek National Council for Homeopathy w Pakistanie. Homeopatię praktykował w USA, Arabii Saudyjskiej i Australii. Jest autorem wielu artykułów poświęconych homeopatii i lekom homeopatycznym.