Niektóre przypadki problemów dermatologicznych u zwierząt i zastosowanie leków homeopatycznych.

Rany i ropnie u kotów.

Koty to wojownicy. Toczone przez nie walki i będące ich skutkiem rany są wpisane w ich naturę. Niestety  –  w przeciwieństwie do psów – rany u kotów mają skłonność do ropienia. Kocie walki toczone są użyciem zębów, a rany powstałe w ich wyniku są zazwyczaj niewielkich rozmiarów i dlatego trudne do zlokalizowania. Rany te bywają jednak głębokie i pełne bakterii. Jeśli twój kot został poturbowany, obejrzyj go dokładnie, żeby ocenić rozmiar zniszczeń. W cięższych przypadkach konieczne może okazać się podanie antybiotyku. Dobrym sposobem leczenia kota jest również zastosowanie kuracji opartej na doświadczeniach medycyny homeopatycznej. Kuracje te są proste i zazwyczaj niezwykle skuteczne. Poniżej przedstawiamy listę leków homeopatycznych służących do udzielania pierwszej pomocy w przypadkach ran poniesionych w boju, a także w przypadku ropienia, które często jest skutkiem tych kontuzji.

Arnica – najlepsza na urazy.

Podawaj ją zawsze, kiedy zwierzak doznał jakiegokolwiek urazu natury fizycznej. Arnica przyspiesza gojenie wszelkiego typu ran, skaleczeń i stłuczeń – poczynając od od drobnych zadrapań, a kończąc na ranach zagrażających życiu. Arnica jest również doskonałym lekiem pomagającym wrócić zdrowia po wszelakich ingerencjach chirurgicznych, wszędzie tam gdzie chodzi o to, żeby gojenie przebiegało szybko i bezproblemowo. Stosować można ją zarówno po usuwaniu zębów czy sterylizacji, jak też w z związku z kontuzjami powstałymi na skutek kocich (ale też psich) walk, po wypadkach samochodowych, po upadku z wysokości.

Arnica – schemat stosowania przed i po operacji.

Podaj jedną dawkę Arnica 30 CH lub 200 CH najpierw wieczorem, w dniu poprzedzającym operację, a potem rano – w dniu operacji.

Po operacji jedna dawka co godzinę do końca dnia. Przez następne kilka dni możesz stopniowo zmniejszyć częstotliwość, poczynając od czterech dawek dziennie, a kończąc na jednej.  Kurację powinieneś prowadzić aż do pełnego zagojenia, czyli zazwyczaj przez około 14 dni. Z ciekawostek można dodać, że schemat ten stosuje się zarówno przy leczeniu naszych zwierzaków, jak i nas samych.

Calendula

Calendula występuje pod dwoma postaciami, o z grubsza zbliżonym działaniu. Calendula w formie nalewki doskonale nadaje się do przemywania ran, podczas gdy homeopatyczna Calendula stosowana wewnętrznie przyspiesza gojenie ran. Stosuje się ją w przypadku ran pooperacyjnych, rozległych lub bolesnych. Zalecana jest potencja 30 CH, dwa razy dziennie, aż do ustąpienia problemu. Calendula 30 CH jest szczególnie pomocna w przypadku stanów zapalnych powstałych na skórze i błonach śluzowych. Zapobiegawczo – przed operacjami zastosujemy raczej Arnicę, ale jeśli rana pooperacyjna jest zainfekowana, Calendula okazuje się wprost niezastąpiona.

Ledum

Ledum stosuje się zwłaszcza wtedy, gdy mamy do czynienia z szeroko rozumianymi ranami kłutymi, w praktyce są ro zazwyczaj ślady po ostrych ząbkach. Przy wszystkich rodzajach ran Ledum może być podane przez, po, ale też zamiast Arnica.

Hepar sulph

Hepar sulph, podobnie jak Arnica i Ledum  to kolejny doskonały lek dla poturbowanych w walce wojowników. Natychmiast po „zajściu”  – aby w ogóle nie doszło do infekcji – możesz podać Hepar sulph w bardzo wysokiej potencji, czyli 10 M. Częściej jednak używa się potencji niższych, aby proces gojenia przebiegał bez komplikacji. W takim przypadku należy zacząć leczenie podając przez pierwsze dwa dni po kontuzji Arnica lub Ledum, a następnie kontynuować leczenie stosując Hepar sulph 6 CH, 3 razy dziennie przez kilka tygodni, kiedy ropnie dojrzewają a następnie osuszają się – aż do pełnego wyleczenia.

Ropnie

Ropnie u kotów i psów mają najcześciej ostry charakter zapalny, rozwijają się po septycznych mikrourazach, z których najczęstsze są ugryzienia. Wyróżniamy cztery fazy ewolucyjne ropni:

  1. faza zapalna z z gorącym i bolesnym obrzękiem.
  2. faza zbierania ropy.
  3. faza dojrzała: maceracja tkanki powoduje odpływ ropy przez samoistne otwarcie ropienia.
  4. wypełnienie jamy ropienia – jeśli drenaż jest niepełny dochodzi do nawrotu i powstania ropni przerzutowych.

Lek etiologiczny przy ropniach to  niezastąpiona Arnica 5 CH, do 5 granulek 3-4 razy dziennie przez pierwszy dzień, następnie rano i wieczorem, w razie potrzeby można uzupełnić Arnicę innym lekiem objawowym, jeśli wynika to z ewolucji symptomów.

W fazie zapalnej, kiedy pojawiają się przekrwienie i obrzęk podajemy:

Apis 5 CH oraz Belldonna 5 CH, 3 do 5 granulek 3-4 razy dziennie przez pierwszy dzień, następnie rano i wieczorem, do chwili, kiedy objawy znikną lub pojawią się takie, na który trzeba będzie zastosować inny lek.

W leczeniu ropni niezwykle ważna jest też faza ostatnia, czyli wypełnianie ubytku i pobudzanie odporności.We wszystkich przypadkach zastosuj :

Silicea 5 CH, 3 do 5 granulek 2 razy dziennie przez pierwszy dzień, następnie rano i wieczorem, do chwili, kiedy objawy znikną. Następnie kontynuuj podawanie leku przez 2 następujące po sobie dni tygodni (np. wtorek i środę)  – przez 2 tygodnie.

Homeopatyczne leczenie ropni skraca czas choroby, ułatwia golenie, ale też optymalizuje inne metody leczenia – takie jak antybiotyki celowane czy witamina C, która również przyspiesza dochodzenie do zdrowia. Dodatkowo odpowiedni lek homeopatyczny zmniejsza prawdopodobieństwo nawrotów.

Zapalenie skóry związane z nadmiernym wylizywaniem sierści

Lizanie futra jest naturalną czynnością, lecz gdy następuje ono zbyt często, jest zbyt intensywne i koncentruje się na tym samym obszarze – prowadzi ono miejscowego łysienia, a następnie powstania stanów zapalnych przeradzających się często owrzodzenia. W przypadku tego rodzaju zapalenia skóry bardzo zalecane jest podejście homeopatyczne. Jest bowiem tak, że zmiany skórne powstałe w rezultacie nadmiernego wylizywania mają silną tendencję do nadkażenia, nawroty są częste, a długotrwałe stosowania antybiotyku nie zawsze jest dobrze tolerowane. Dodatkowo – jak pokazuje praktyka – skuteczność leczenia miejscowego często jest rozczarowująca. Z drugiej strony środki przeciwlękowe i uspakajające modyfikują zachowanie zwierzęcia. Leczenie homeopatyczne, które ma charakter etiologiczny, objawowy i związany ze zmianami chorobowymi jest zazwyczaj skuteczne i pozbawiane skutków ubocznych. Redukuje ono niepokój zwierzęcia, ale przede wszystkim leczy zmiany powstałe na skórze.

Poniżej chciałbym przedstawić kilka różnych sytuacji, które możemy łatwo zaobserwować oraz leki homeopatyczne, które w tych sytuacjach należy podać.

W przypadku niepokoju wynikającego z samotności nadwrażliwego emocjonalnie zwierzęcia:

  • Pulsatilla 15 CH.
  • Ignatia 15 CH, 3 do 5 granulek codziennie rano i wieczorem przez 3 miesiące.

Kiedy mamy do czynienia z frustracją i zagubieniem wynikającymi ze zmianami w strukturze rodziny/stada, czyli na przykład adopcja nowego czworonoga, ale pojawienie się kolejnego członka rodziny:

– jak wyżej: Ignatia 15 CH, 3 do 5 granulek codziennie rano i wieczorem przez 3 miesiące.

  • Staphysagria 15 CH

Jeśli zaobserwujemy, że zaatakowany obszar jest czerwony, błyszczący i wrażliwy:

  • Apis 9 CH
  • Hepar sulph, 3 do 5 granulek codziennie rano i wieczorem przez 3 miesiące.

W przypadku, kiedy pis się gryzie należy dołączyć:

  • Rhus toxi 5 CH
  • Cantharis 9 CH, 3 do 5 granulek codziennie rano i wieczorem przez 3 miesiące.

Jeśli zmiana skórna przekształca się w ropnie i regularnie nawraca:

– Lachesis, 3 do 5 granulek codziennie rano i wieczorem przez 3 miesiące.

Na koniec leczenia możemy podawać naprzemienne:

  • Silicea 9 CH
  • Sulphur 9 CH, 3 do 5 granulek codziennie rano i wieczorem przez 3 miesiące.